هم اکنون 0 زبان‌آموز در حال مطالعه هستند
فهرست موضوعات

فهرست موضوعات

فعل “nehmen” یکی از افعال پرکاربرد و مهم در زبان آلمانی است که به معنای “گرفتن” یا “برداشتن” است. این فعل به ویژه در مکالمات روزمره و برای بیان فعالیت‌های مربوط به گرفتن یا برداشتن چیزی استفاده می‌شود. در این مقاله، به بررسی کامل و جامع صرف فعل “nehmen” در زبان آلمانی می‌پردازیم و نحوه استفاده صحیح از آن را توضیح می‌دهیم.

صرف فعل nehmen در زمان حال (Präsens)

صرف فعل nehmen در زمان حال (Präsens)

فعل “nehmen” به معنای “گرفتن” یکی از افعال نامنظم در زبان آلمانی است. در زمان حال (Präsens)، این فعل به صورت خاصی صرف می‌شود. در ادامه به بررسی دقیق صرف این فعل در زمان حال می‌پردازیم.

1. صرف فعل “nehmen” در زمان حال

فعل “nehmen” در زمان حال به صورت زیر صرف می‌شود:

ضمیر فاعلیصرف فعل “nehmen”
ich (من)nehme
du (تو)nimmst
er/sie/es (او)nimmt
wir (ما)nehmen
ihr (شما – جمع)nehmt
sie/Sie (آن‌ها/شما – محترمانه)nehmen

2. مثال‌هایی از استفاده فعل “nehmen” در جملات

برای درک بهتر صرف فعل “nehmen” در زمان حال، به مثال‌های زیر توجه کنید:

  • Ich nehme das Buch. (من کتاب را می‌گیرم.)
  • Du nimmst den Bus. (تو اتوبوس را می‌گیری.)
  • Er nimmt den Schlüssel. (او کلید را می‌گیرد.)
  • Wir nehmen den Zug. (ما قطار را می‌گیریم.)
  • Ihr nehmt die Tasche. (شما کیف را می‌گیرید.)
  • Sie nehmen die Einladung an. (آن‌ها دعوت را می‌پذیرند.)

3. نکات مهم در صرف فعل “nehmen”

  • تغییر ریشه فعل: در صرف فعل “nehmen” برای ضمایر “du” و “er/sie/es”، ریشه فعل از “nehm-” به “nimm-” تغییر می‌کند.
  • استفاده در جملات سوالی: در جملات سوالی، فعل به جایگاه اول منتقل می‌شود. به عنوان مثال: Nimmst du den Bus? (آیا تو اتوبوس را می‌گیری؟)
  • استفاده در جملات منفی: در جملات منفی، از “nicht” برای نفی فعل استفاده می‌شود. به عنوان مثال: Ich nehme das Buch nicht. (من کتاب را نمی‌گیرم.)

جدول صرف فعل “nehmen” در زمان حال

ضمیر فاعلیصرف فعل “nehmen”مثال
ichnehmeIch nehme das Buch.
dunimmstDu nimmst den Bus.
er/sie/esnimmtEr nimmt den Schlüssel.
wirnehmenWir nehmen den Zug.
ihrnehmtIhr nehmt die Tasche.
sie/SienehmenSie nehmen die Einladung an.

صرف فعل nehmen در زمان گذشته ساده (Präteritum)

صرف فعل nehmen در زمان گذشته ساده (Präteritum)

فعل “nehmen” به معنای “گرفتن” یکی از افعال نامنظم در زبان آلمانی است که در زمان گذشته ساده (Präteritum) به صورت خاصی صرف می‌شود. در ادامه به بررسی دقیق صرف این فعل در زمان گذشته ساده می‌پردازیم.

1. صرف فعل “nehmen” در زمان گذشته ساده

فعل “nehmen” در زمان گذشته ساده به صورت زیر صرف می‌شود:

ضمیر فاعلیصرف فعل “nehmen”
ich (من)nahm
du (تو)nahmst
er/sie/es (او)nahm
wir (ما)nahmen
ihr (شما – جمع)nahmt
sie/Sie (آن‌ها/شما – محترمانه)nahmen

2. مثال‌هایی از استفاده فعل “nehmen” در جملات

برای درک بهتر صرف فعل “nehmen” در زمان گذشته ساده، به مثال‌های زیر توجه کنید:

  • Ich nahm das Buch. (من کتاب را گرفتم.)
  • Du nahmst den Bus. (تو اتوبوس را گرفتی.)
  • Er nahm den Schlüssel. (او کلید را گرفت.)
  • Wir nahmen den Zug. (ما قطار را گرفتیم.)
  • Ihr nahmt die Tasche. (شما کیف را گرفتید.)
  • Sie nahmen die Einladung an. (آن‌ها دعوت را پذیرفتند.)

3. نکات مهم در صرف فعل “nehmen”

  • تغییر ریشه فعل: در صرف فعل “nehmen” در زمان گذشته ساده، ریشه فعل به “nahm-” تغییر می‌کند.
  • استفاده در جملات سوالی: در جملات سوالی، فعل به جایگاه اول منتقل می‌شود. به عنوان مثال: Nahmst du den Bus? (آیا تو اتوبوس را گرفتی؟)
  • استفاده در جملات منفی: در جملات منفی، از “nicht” برای نفی فعل استفاده می‌شود. به عنوان مثال: Ich nahm das Buch nicht. (من کتاب را نگرفتم.)

جدول صرف فعل “nehmen” در زمان گذشته ساده

ضمیر فاعلیصرف فعل “nehmen”مثال
ichnahmIch nahm das Buch.
dunahmstDu nahmst den Bus.
er/sie/esnahmEr nahm den Schlüssel.
wirnahmenWir nahmen den Zug.
ihrnahmtIhr nahmt die Tasche.
sie/SienahmenSie nahmen die Einladung an.

صرف فعل nehmen در زمان گذشته کامل (Perfekt)

صرف فعل nehmen در زمان گذشته کامل (Perfekt)

فعل “nehmen” به معنای “گرفتن” یکی از افعال نامنظم در زبان آلمانی است که در زمان گذشته کامل (Perfekt) به صورت خاصی صرف می‌شود. در ادامه به بررسی دقیق صرف این فعل در زمان گذشته کامل می‌پردازیم.

1. ساختار زمان گذشته کامل (Perfekt)

زمان گذشته کامل در زبان آلمانی از دو بخش تشکیل شده است:

  • فعل کمکی (Hilfsverb): در اینجا فعل “haben” به عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود.
  • قسمت سوم فعل (Partizip II): قسمت سوم فعل “nehmen” به صورت “genommen” است.

2. صرف فعل “haben” در زمان حال (Präsens)

برای ساخت زمان گذشته کامل، ابتدا باید فعل کمکی “haben” را در زمان حال صرف کنیم:

ضمیر فاعلیصرف فعل “haben”
ich (من)habe
du (تو)hast
er/sie/es (او)hat
wir (ما)haben
ihr (شما – جمع)habt
sie/Sie (آن‌ها/شما – محترمانه)haben

3. ساخت جمله با فعل “nehmen” در زمان گذشته کامل

برای ساخت جمله در زمان گذشته کامل، فعل کمکی “haben” و قسمت سوم فعل “nehmen” (یعنی “genommen”) را به کار می‌بریم. به مثال‌های زیر توجه کنید:

  • Ich habe das Buch genommen. (من کتاب را گرفته‌ام.)
  • Du hast den Bus genommen. (تو اتوبوس را گرفته‌ای.)
  • Er hat den Schlüssel genommen. (او کلید را گرفته است.)
  • Wir haben den Zug genommen. (ما قطار را گرفته‌ایم.)
  • Ihr habt die Tasche genommen. (شما کیف را گرفته‌اید.)
  • Sie haben die Einladung angenommen. (آن‌ها دعوت را پذیرفته‌اند.)

4. نکات مهم در صرف فعل “nehmen” در زمان گذشته کامل

  • استفاده از فعل کمکی “haben”: در زمان گذشته کامل، همیشه از فعل کمکی “haben” استفاده می‌شود.
  • قسمت سوم فعل: قسمت سوم فعل “nehmen” به صورت “genommen” است و در تمامی جملات ثابت می‌ماند.
  • استفاده در جملات سوالی: در جملات سوالی، فعل کمکی به جایگاه اول منتقل می‌شود. به عنوان مثال: Hast du den Bus genommen? (آیا تو اتوبوس را گرفته‌ای؟)
  • استفاده در جملات منفی: در جملات منفی، از “nicht” برای نفی فعل استفاده می‌شود. به عنوان مثال: Ich habe das Buch nicht genommen. (من کتاب را نگرفته‌ام.)

جدول صرف فعل “nehmen” در زمان گذشته کامل

ضمیر فاعلیصرف فعل “haben”قسمت سوم فعل “nehmen”مثال
ichhabegenommenIch habe das Buch genommen.
duhastgenommenDu hast den Bus genommen.
er/sie/eshatgenommenEr hat den Schlüssel genommen.
wirhabengenommenWir haben den Zug genommen.
ihrhabtgenommenIhr habt die Tasche genommen.
sie/SiehabengenommenSie haben die Einladung angenommen.

صرف فعل nehmen در زمان آینده (Futur I)

فعل “nehmen” به معنای “گرفتن” یکی از افعال نامنظم در زبان آلمانی است که در زمان آینده (Futur I) به صورت خاصی صرف می‌شود. در ادامه به بررسی دقیق صرف این فعل در زمان آینده می‌پردازیم.

1. ساختار زمان آینده (Futur I)

زمان آینده در زبان آلمانی از دو بخش تشکیل شده است:

  • فعل کمکی (Hilfsverb): در اینجا فعل “werden” به عنوان فعل کمکی استفاده می‌شود.
  • مصدر فعل اصلی (Infinitiv): در اینجا مصدر فعل “nehmen” به کار می‌رود.

2. صرف فعل “werden” در زمان حال (Präsens)

برای ساخت زمان آینده، ابتدا باید فعل کمکی “werden” را در زمان حال صرف کنیم:

ضمیر فاعلیصرف فعل “werden”
ich (من)werde
du (تو)wirst
er/sie/es (او)wird
wir (ما)werden
ihr (شما – جمع)werdet
sie/Sie (آن‌ها/شما – محترمانه)werden

3. ساخت جمله با فعل “nehmen” در زمان آینده

برای ساخت جمله در زمان آینده، فعل کمکی “werden” و مصدر فعل “nehmen” را به کار می‌بریم. به مثال‌های زیر توجه کنید:

  • Ich werde das Buch nehmen. (من کتاب را خواهم گرفت.)
  • Du wirst den Bus nehmen. (تو اتوبوس را خواهی گرفت.)
  • Er wird den Schlüssel nehmen. (او کلید را خواهد گرفت.)
  • Wir werden den Zug nehmen. (ما قطار را خواهیم گرفت.)
  • Ihr werdet die Tasche nehmen. (شما کیف را خواهید گرفت.)
  • Sie werden die Einladung annehmen. (آن‌ها دعوت را خواهند پذیرفت.)

4. نکات مهم در صرف فعل “nehmen” در زمان آینده

  • استفاده از فعل کمکی “werden”: در زمان آینده، همیشه از فعل کمکی “werden” استفاده می‌شود.
  • مصدر فعل اصلی: مصدر فعل “nehmen” در تمامی جملات ثابت می‌ماند.
  • استفاده در جملات سوالی: در جملات سوالی، فعل کمکی به جایگاه اول منتقل می‌شود. به عنوان مثال: Wirst du den Bus nehmen? (آیا تو اتوبوس را خواهی گرفت؟)
  • استفاده در جملات منفی: در جملات منفی، از “nicht” برای نفی فعل استفاده می‌شود. به عنوان مثال: Ich werde das Buch nicht nehmen. (من کتاب را نخواهم گرفت.)

جدول صرف فعل “nehmen” در زمان آینده

ضمیر فاعلیصرف فعل “werden”مصدر فعل “nehmen”مثال
ichwerdenehmenIch werde das Buch nehmen.
duwirstnehmenDu wirst den Bus nehmen.
er/sie/eswirdnehmenEr wird den Schlüssel nehmen.
wirwerdennehmenWir werden den Zug nehmen.
ihrwerdetnehmenIhr werdet die Tasche nehmen.
sie/SiewerdennehmenSie werden die Einladung annehmen.

صرف فعل nehmen در حالت‌های مختلف (Konjunktiv I و II)

فعل “nehmen” به معنای “گرفتن” یکی از افعال نامنظم در زبان آلمانی است که در حالت‌های مختلف (Konjunktiv I و II) به صورت خاصی صرف می‌شود. در ادامه به بررسی دقیق صرف این فعل در این حالت‌ها می‌پردازیم.

1. حالت Konjunktiv I

حالت Konjunktiv I بیشتر در جملات غیرمستقیم و گزارش‌ها استفاده می‌شود. صرف فعل “nehmen” در حالت Konjunktiv I به صورت زیر است:

ضمیر فاعلیصرف فعل “nehmen”
ich (من)nehme
du (تو)nehmest
er/sie/es (او)nehme
wir (ما)nehmen
ihr (شما – جمع)nehmet
sie/Sie (آن‌ها/شما – محترمانه)nehmen

2. مثال‌هایی از استفاده فعل “nehmen” در حالت Konjunktiv I

برای درک بهتر صرف فعل “nehmen” در حالت Konjunktiv I، به مثال‌های زیر توجه کنید:

  • Er sagte, dass er das Buch nehme. (او گفت که کتاب را می‌گیرد.)
  • Sie behauptete, dass du den Bus nehmest. (او ادعا کرد که تو اتوبوس را می‌گیری.)
  • Es wird berichtet, dass sie den Schlüssel nehme. (گزارش شده است که او کلید را می‌گیرد.)

3. حالت Konjunktiv II

حالت Konjunktiv II بیشتر برای بیان شرایط فرضی و آرزوها استفاده می‌شود. صرف فعل “nehmen” در حالت Konjunktiv II به صورت زیر است:

ضمیر فاعلیصرف فعل “nehmen”
ich (من)nähme
du (تو)nähmest
er/sie/es (او)nähme
wir (ما)nähmen
ihr (شما – جمع)nähmet
sie/Sie (آن‌ها/شما – محترمانه)nähmen

4. مثال‌هایی از استفاده فعل “nehmen” در حالت Konjunktiv II

برای درک بهتر صرف فعل “nehmen” در حالت Konjunktiv II، به مثال‌های زیر توجه کنید:

  • Wenn ich das Buch hätte, nähme ich es. (اگر کتاب را داشتم، آن را می‌گرفتم.)
  • Du nähmest den Bus, wenn er pünktlich wäre. (تو اتوبوس را می‌گرفتی اگر به موقع بود.)
  • Er nähme den Schlüssel, wenn er ihn finden könnte. (او کلید را می‌گرفت اگر می‌توانست آن را پیدا کند.)

5. نکات مهم در صرف فعل “nehmen” در حالت‌های مختلف

  • تغییر ریشه فعل: در حالت Konjunktiv II، ریشه فعل “nehmen” به “nähme-” تغییر می‌کند.
  • استفاده در جملات سوالی: در جملات سوالی، فعل به جایگاه اول منتقل می‌شود. به عنوان مثال: Nähmest du den Bus? (آیا تو اتوبوس را می‌گرفتی؟)
  • استفاده در جملات منفی: در جملات منفی، از “nicht” برای نفی فعل استفاده می‌شود. به عنوان مثال: Ich nähme das Buch nicht. (من کتاب را نمی‌گرفتم.)

جدول صرف فعل “nehmen” در حالت‌های مختلف

ضمیر فاعلیحالت Konjunktiv Iحالت Konjunktiv II
ichnehmenähme
dunehmestnähmest
er/sie/esnehmenähme
wirnehmennähmen
ihrnehmetnähmet
sie/Sienehmennähmen

مثال‌هایی از استفاده فعل nehmen در جملات روزمره

مثال‌هایی از استفاده فعل nehmen در جملات روزمره

فعل “nehmen” به معنای “گرفتن” یکی از افعال پرکاربرد در زبان آلمانی است. در ادامه به برخی از مثال‌های استفاده از این فعل در جملات روزمره می‌پردازیم:

1. زمان حال (Präsens)

  • Ich nehme das Buch. (من کتاب را می‌گیرم.)
  • Du nimmst den Bus. (تو اتوبوس را می‌گیری.)
  • Er nimmt den Schlüssel. (او کلید را می‌گیرد.)
  • Wir nehmen den Zug. (ما قطار را می‌گیریم.)
  • Ihr nehmt die Tasche. (شما کیف را می‌گیرید.)
  • Sie nehmen die Einladung an. (آن‌ها دعوت را می‌پذیرند.)

2. زمان گذشته ساده (Präteritum)

  • Ich nahm das Buch. (من کتاب را گرفتم.)
  • Du nahmst den Bus. (تو اتوبوس را گرفتی.)
  • Er nahm den Schlüssel. (او کلید را گرفت.)
  • Wir nahmen den Zug. (ما قطار را گرفتیم.)
  • Ihr nahmt die Tasche. (شما کیف را گرفتید.)
  • Sie nahmen die Einladung an. (آن‌ها دعوت را پذیرفتند.)

3. زمان گذشته کامل (Perfekt)

  • Ich habe das Buch genommen. (من کتاب را گرفته‌ام.)
  • Du hast den Bus genommen. (تو اتوبوس را گرفته‌ای.)
  • Er hat den Schlüssel genommen. (او کلید را گرفته است.)
  • Wir haben den Zug genommen. (ما قطار را گرفته‌ایم.)
  • Ihr habt die Tasche genommen. (شما کیف را گرفته‌اید.)
  • Sie haben die Einladung angenommen. (آن‌ها دعوت را پذیرفته‌اند.)

4. زمان آینده (Futur I)

  • Ich werde das Buch nehmen. (من کتاب را خواهم گرفت.)
  • Du wirst den Bus nehmen. (تو اتوبوس را خواهی گرفت.)
  • Er wird den Schlüssel nehmen. (او کلید را خواهد گرفت.)
  • Wir werden den Zug nehmen. (ما قطار را خواهیم گرفت.)
  • Ihr werdet die Tasche nehmen. (شما کیف را خواهید گرفت.)
  • Sie werden die Einladung annehmen. (آن‌ها دعوت را خواهند پذیرفت.)

5. حالت Konjunktiv I

  • Er sagte, dass er das Buch nehme. (او گفت که کتاب را می‌گیرد.)
  • Sie behauptete, dass du den Bus nehmest. (او ادعا کرد که تو اتوبوس را می‌گیری.)
  • Es wird berichtet, dass sie den Schlüssel nehme. (گزارش شده است که او کلید را می‌گیرد.)

6. حالت Konjunktiv II

  • Wenn ich das Buch hätte, nähme ich es. (اگر کتاب را داشتم، آن را می‌گرفتم.)
  • Du nähmest den Bus, wenn er pünktlich wäre. (تو اتوبوس را می‌گرفتی اگر به موقع بود.)
  • Er nähme den Schlüssel, wenn er ihn finden könnte. (او کلید را می‌گرفت اگر می‌توانست آن را پیدا کند.)

نتیجه‌گیری

فعل “nehmen” یکی از افعال پرکاربرد و مهم در زبان آلمانی است که برای بیان فعالیت‌های مربوط به گرفتن یا برداشتن چیزی استفاده می‌شود. این فعل در زمان‌های مختلف به صورت‌های مختلف صرف می‌شود و در جملات روزمره به کار می‌رود. با تمرین و تکرار، می‌توانید به تسلط بیشتری در استفاده از این فعل دست یابید و مهارت‌های زبانی خود را بهبود بخشید. یادگیری صرف فعل “nehmen” می‌تواند به شما در فهم بهتر و دقیق‌تر زبان آلمانی کمک کند و ارتباطات شما را در این زبان بهبود بخشد.

 

دیدگاه‌ها

دیدگاه‌ خود را بنویسید